Przeskocz do treści
- Na początku, po rozpoznaniu problemu i bieżącej sytuacji życiowej pacjenta, terapeuta ustala z nim cel/cele terapii.
- W trakcie spotkań terapeuta jest aktywny, stymuluje przebieg terapii, często przejmuje inicjatywę. Podczas sesji przekazuje informacje i proponuje pacjentowi doświadczenia, które pozwolą mu rozwinąć się w ustalonym kierunku.
- Odwołuje sie również do „zasobów” pacjenta (konkretne doświadczenia, umiejętności, zdolności,cechy charakteru), które mogą zostać spożytkowane do osiągnięcia celów.
- Pracuje również nad usunięciem wewnętrznych przeszkód (np. pewne przekonania, utarte wzorce zachowań…), które blokują zmianę.
- Aby dopasować interwencje do pacjenta terapeuta potrzebuje dobrze poznać „jego świat” – sposób spostrzegania i myślenia, temperament, wartości, potrzeby, zainteresowania, relacje społeczne, ważne doświadczenia…
- Terapeuta jest uważny na informacje zwrotne od pacjenta – dzięki temu sprawdza skuteczność interwencji. Opór pacjenta to wskazanie do zmiany strategii, tempa pracy, sposobu komunikacji…Terapeuta ma być „elastyczny”.
- Do wywołania zmiany terapeuta wykorzystuje sytuacje z codziennego życia pacjenta. Proponuje też „zadania domowe”.
- Część interwencji jest skierowana do nieświadomości pacjenta. Nieświadomość uznaje się za aspekt psychiki, który jest twórczy i potrafi znaleźć rozwiązania problemów.
- Terapeuta korzysta z metafor, opowiada historyjki. Proponuje pacjentowi pokazanie problemu lub rozwiązania poprzez owołanie sie do symboli, rysunku, gestu, pantomimy… Wykorzystuje hipnozę.
- W tym podejściu, trudności pacjenta są rozumiane jako efekt niemożności wykorzystania przez pacjenta umiejętności, które doprowadzą do korzystnych rozwiązań. Terapeuta pomaga pacjentowi znaleźć nowe sposoby interpretowania rzeczywistości i zachowania się w sytuacjach.
- Twórcą terapii ericksonowskiej był Milton Erickson. Obecnie ten rodzaj podejścia terapeutycznego rozwija się na świecie w wielu ośrodkach dzięki uczniom Ericksona. Każy z nich na swój sposób rozwija idee Mistrza.
- Dla terapeutów ericksonowskich kreatywność jest ważną siłą w terapii.